سلام

یک خاطره از دوران دانشجویی

شب وفات حضرت زینب

و شعار عرب باید برقصه

سال اول روی کار امدن دولت اصلاحات و دم زدن از ازادی و... 

شب بود و توی خوابگاه بودیم

شب شهادت حضرت زینب ...

یک خبر بی سابقه ....

توی یکی از اتاق های خوابگاه بزن و بکوب راه انداخته بودند

کاری که سابقه نداشت

حدود 400 نفر توی خوابگاه بودند. 

بیشتر امور از طریق کمیته فرهنگی بسیج انجام می شد و بیشتر کار کمیته هم بر عهده حقیر بود.

وقتی این خبر رسید از اتاق خودمان به اتاق بچه های بسیج رفته بودم.

خبر همه را بهت زده کرد.

بچه ها یکی یکی می رفتند و نا امید بر گشتند.

می گفتند: کوتاه نمی ایند. ده بیست نفرند.  دارند ضرب و دست می زنند. کسی هم زورش به اینها نمی رسد.

ناگهان فکری به ذهنم خطور کرد.

یا علی گفتم و بلند شدم که بروم.

دوستان گفتند: کجا؟ بی خودی نرو. فایده ندارد. لج می کنند .بدتر میشه.

چیزی نگفتم و به طبقه بالا و اتاقی که بساط بزن بکوب دایر بود رفتم.

در زدم و وارد شدم و سلام کردم.

همین جور که روی تخت های دو طبقه نشسته بودند و دست و ضرب می زدند به محض دیدن من سر و صدا را بیشتر کردند و فریاد می زدند:

عرب باید بر قصه

عرب باید برقصه

رفتم وسط جمعشان و در حالت اماده به رقص گفتم:

 لطفا یه لحظه سکوت . یه لحظه اجازه بدید. ساکت بشید و کمی سر و صدا را قطع کنید.

همه متعجب و ساکت شدند.

گفتم : این مجلس را به چه مناسبتی راه انداخته اید ؟ ایا به خاطر شهادت حضرت زینب است؟ ایا خبر دارید فردا سالگرد شهادت این بانوی بزرگ اسلام است؟

یک دفعه همه یخ زدند. خشکشان زد. برخی  با شیون زدند تو سرشان.

این را گفتم و نشستم وسط اتاق و سرم را پایین انداختم. 

متوجه پایین امدنشان از تخت ها شدم. وقتی سرم را بلند کردم دیگری کسی توی اتاق نبود.

 بر گشتم. دوستان گفتند: چی شد. خوب سبک شدی . گفتم: حضرت زینب کار خودش را کرد.

از ان به بعد دیگر چنین برنامه در خوابگاه اتفاق نیفتاد و ان برنامه اولی و اخری بود.

این هم از لطف  عمه سادات حضرت زینب کبرا سلام الله علیها

التماس دعا : ولی اله عرب مختاری